prof. dr hab. Lech Witkowski, prof. zw., filozof, kulturoznawca i pedagog. Realizuje tematy badawcze: Profile i tropy ambiwalencji w kulturze, Paideia i jej oblicza w humanistyce.
Do ważniejszych publikacji należą: Edukacja i humanistyka. Nowe konteksty humanistyczne dla nowoczesnych nauczycieli, Wyd. IBE (2000), Rozwój i tożsamość w cyklu życia. Studium koncepcji Erika H. Eriksona, Wyd. J. Witkowicz, Toruń (2000), Uniwersalizm pogranicza. O semiotyce kultury Michała Bachtina w kontekście edukacji, Wyd. A. Marszałek, Toruń (II wyd., nagroda MEN) (1999), Edukacja wobec sporów (po) nowoczesność, Wyd. IBE Warszawa, II wyd. (1998), Listy o edukacji (red.), Wyd. specjalne Forum Oświatowego, PTP Warszawa.
"Nie ma jednak wątpliwości, że dzięki tym pracom nastąpił skok jakościowy w polskiej pedagogice"
prof. Tadeusz Szubka, filozof, dyrektor Instytutu Filozofii w Uniwersytecie Szczecińskim
Z wielką i niekłamaną przyjemnością przedstawiamy dziś sylwetkę profesora zwyczajnego dr hab. Lecha Witkowskiego, badacza, który jako pierwszy podjął trud odczytania dzieła przedwojennych pedagogów i zrobił to w sposób mistrzowski (Przełom dwoistości w pedagogice polskiej), ustanawiając cezurę w polskiej myśli pedagogicznej. Tak jak niezwykłe są książki profesora, tak niezwykłe jest jego życie. Urodzony w Olsztynie, profesor Witkowski ukończył I LO im. M. Kopernika w Toruniu, tam też, na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, podjął studia na wydziale… matematycznym. Ukończywszy studia w 1974 r., już w r. 1980 obronił dysertację Teoria poznania we współczesnym racjonalizmie (na przykładzie koncepcji Ferdynanda Gonsetha), tym razem na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Na habilitację nie trzeba było długo czekać – w r. 1990, na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, złożył i obronił rozprawę zatytułowaną Tożsamość i zmiana. Wstęp do epistemologicznej analizy kontekstów edukacyjnych, po czym w r. 1998 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Przez szereg lat prowadził wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także, gościnnie, w Kanadzie, USA, Włoszech i Szwajcarii. Obecnie związany jest z Akademią Pomorską w Słupsku oraz z Kujawsko-Pomorską Szkołą Wyższą. Profesor Witkowski jest także członkiem Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, a także prezydentem International Society for Universal Dialogue w Bostonie, wreszcie – laureatem licznych nagród i odznaczeń, m.in. Nagrody Ministerstwa Edukacji Narodowej (1993), Nagrody Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Nagrody im. W. Spasowskiego PAN (2009); jest także zdobywcą tytułu Mistrza Pedagogii (2013), jednym z dziesięciu kandydatów do Nagrody Długosza (2010), a także zwycięzcą plebiscytu internautów na najlepszą książkę pedagogiczną 2010 r.
Filozof, epistemolog, pedagog, historyk idei i kulturoznawca, badacz teorii dwoistości i teorii tożsamości, jeden z najgłębszych i najpracowitszych umysłów współczesnych.