Książka reklamowana jako wyd. I faktycznie stanowi wznowienie, z niewielkimi zmianami, pozycji wydanej  po raz pierwszy przez „Impuls” w roku 2003 i nie uwzględnia postępu, jaki nastąpił  w teorii i praktyce arteterapeutycznej. Autorka w części  tzw. teoretycznej powtarza  bez stosownego odsyłacza ustalenia zaczerpnięte z książki pt. „Kulturioterapia. Wykorzystanie sztuki i działalności kulturalno – oświatowej w lecznictwie” (rozprawa habilitacyjna). Wyd. Akad. Med. w Poznaniu. 1994, autorstwa p. prof. Wity Szulc, w tym  unikatowy pomysł zestawienia w jednym opracowaniu   najważniejszych form terapii przez sztukę, nazewnictwo i etymologię ich nazw  oraz podstawowe słownikowe pozycje bibliograficzne (z błędem) .Zauważyć należy, ze w wydaniu  z roku 2013 nie ma nazwiska recenzenta.