„Praca ta bardziej skupia się na tych wątkach, których odbiorca jest niemal ubezwłasnowolniony, niż na tych aspektach obcowania z mediami, w których jest elementem czynnym.”

 

Każdy z nas w mniejszym, bądź większym stopniu zdaje sobie sprawę z wpływu mediów na nasze życie. Nie sposób odciąć się od wymiany informacji, jaka zachodzi między odbiorcą, a mediami. Bogusław Dziadzia jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu Śląskiego, w kręgu jego zainteresowań leży problematyka z zakresu mediów masowych i kultury, socjologii reklamy oraz edukacji medialnej. W swojej książce Wpływ mediów. Konteksty społeczno-edukacyjne, autor stara się scharakteryzować środki wpływu mediów wraz z ich konsekwencjami. 

 

Książka podzielona jest na cztery rozdziały, pierwszy z nich zatytułowany: Pomiędzy wpływem, manipulacją a poznaniem, wyjaśnia podstawowe pojęcia takie jak perswazja, kłamstwo czy przemilczenie. W rozdziale drugim autor skupia się na medialnych środkach perswazji, na kontroli, jaką posiadają telewizja, prasa czy radio. Myślę jednak, że to rozdział trzeci stanowi meritum rozważań. Autor omawia w nim elementarne figury perswazji, takie jak humor, erotyka i seks, wartość bezpieczeństwa, lęk, indywidualizacja oraz prospołeczność. Ostatni rozdział zatytułowany jest dość przewrotnie, Uwiedź mnie! Znajdziemy tam mnóstwo przykładów wykorzystania figur perswazyjnych.

 

Czytając książkę miałam wrażenie, jakoby autor trzymając mnie za rękę, oprowadzał mnie po meandrach medialnych zagadnień, odwołując się do doświadczeń i wiedzy. Obawiałam się trudnego języka, monotonnego podejścia do tematu, tymczasem w lekturze odnajdywałam przyjemność, ponieważ skłaniała do myślenia i analizowania. Wielość przykładów, pozwalała lepiej zrozumieć omawianą tematykę.

 

Nie da się polemizować z faktem, że przeciętny kontakt z mediami jest częsty, a nawet zbyt częsty. Oczywiście traktowany, jako rodzaj rozrywki, dlatego nawet nie zastanawiamy się nad medialnym spektaklem, który ma na celu manipulację. Czy możemy czuć się ubezwłasnowolnieni? Pamiętajmy jednak, że każdy spektakl potrzebuje widza. 

 

Czy posiadając świadomość, co do podstawowych zjawisk, możemy oczekiwać etycznego charakteru przekazów medialnych? Czy komunikacja masowa tworzy rzeczywistość społeczną? Czy media otrzymały przyzwolenie społeczne na stosowanie środków perswazji? Gdzie kończy się informacja, a zaczyna perswazja?

 

Na te, i wiele innych pytań odpowiedzi znajdziecie w książce, która przedstawia niezwykle ciekawy obraz oddziaływania mediów na nasze życie. Chcąc nie chcąc jesteśmy narażeni na ich opiniotwórcze działanie, możemy mieć jednak nadzieję, że same media stosują racjonalne mechanizmy samokontroli.