Metodę autorską Pana Tadeusza Wolaka poznałam ćwierć wieku temu. Śledziłam niemal każdy etap jej rozwoju i doskonalenia. Bywałam na występach prowadzonych przez Niego uczniów-artystów. Przyglądałam się zapisom notacji muzycznej i trudom związanym z pokonywaniem „materii” zarówno uczniów, jak i środowiska, z jakiego ci pochodzili. [...]

Książkę tę uważam za bardzo wartościową merytorycznie, potrzebną i pożyteczną społecznie, a przy tym pilnie oczekiwaną, zwłaszcza przez nauczycieli muzyki w szkołach specjalnych, integracyjnych i ogólnodostępnych, nauczycieli prowadzących szkolne zespoły muzyczne, instruktorów różnego rodzaju świetlic terapeutycznych i domów kultury. [...]

Poruszona w książce problematyka może zainteresować nie tylko profesjonalistów, muzyków z prawdziwego zdarzenia czy nauczycieli muzyki i terapeutów, lecz także rodziców [...] dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, które często wymagają wsparcia i pomocy z zewnątrz. [...]

(fragment recenzji dr Elżbiety Marii Minczakiewicz)