Praca składa się z dwóch podstawowych części, w których Autorka prezentuje problem nadpobudliwości psychoruchowej dzieci w wieku przedszkolnym (pojęcie, przyczyny, metody pracy z dziećmi nadpobudliwymi, wychowanie dzieci nadpobudliwych) oraz skonstruowany przez siebie oryginalny program terapii i wspomagania rozwoju. Program ten jest w pracy demonstrowany poprzez scenariusze zajęć zróżnicowane ze względu na wiek dzieci, a więc scenariusze dla 3-, 4- i 5-latków.

Część przeglądowa jest bardzo dobrze skonstruowana, z wykorzystaniem najistotniejszych źródeł. Daje ona podstawę do zrozumienia problemu nadpobudliwości psychoruchowej przedszkolaków oraz tego, w jaki sposób, przy pomocy jakich metod wychowania i terapii można im pomóc.

Podstawowa, szczególnie wartościowa część pracy, stanowi demonstrowany przez Autorkę program. Składa się on z w sumie 18 scenariuszy zajęć (po 6 na poziom 3, 4 i 5 lat). Zajęcia te dopasowane są do możliwości dzieci w danym wieku, uczą dzieci kontrolowania własnej aktywności, mają właściwości wyciszające, rozwijają tendencje prospołeczne, bazują na podstawowych potrzebach dzieci. Scenariusze te powinny być wykorzystywane w codziennej pracy przedszkola. Mają wartości uniwersalne. Niektóre z nich można też stosować w terapii dzieci zahamowanych.

Dr Wojciech Soborski

Twoje dziecko wciąż jest pobudzone, wierci się, porusza rękami, nogami, nie umie dostosować swojego zachowania do okoliczności, nie potrafi „wysiedzieć w jednym miejscu“, jest nadmiernie gadatliwe nawet w sytuacjach, kiedy takie zachowanie jest niewłaściwe? A może podczas nauki, odrabiania zadań czy wykonywania domowych obowiązków nie zwraca uwagi na szczegóły, jest mało staranne, ma trudności w postępowaniu według instrukcji, przerywa wykonywanie zadań i nie kończy ich? Często odpowiada na pytanie, zanim pytająca osoba skończy je zadawać, zaś w sytuacjach grupowych nie potrafi spokojnie czekać na swoją kolej? To wszystko mogą być objawy ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. ADHD to jedno z najczęstszych zaburzeń wieku rozwojowego, a im szybciej dziecko zostanie zdiagnozowane, tym wcześniej można podjąć odpowiednie kroki, które mają na celu nauczyć dziecko opanować niewłaściwe reakcje. Istotne jest to, by uniknąć przypięcia łatki „niegrzecznego” dziecka, by dostrzec – co istotne zarówno dla rodziców, jak i dla nauczycieli – prawdziwą przyczynę niewłaściwego zachowania dzieci oraz problemów z tym związanych.

O tym, czym jest ADHD, co powinno nas zaniepokoić i jak sobie z nim radzić, pisze Renata Wiącek w swojej książce Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo w wieku przedszkolnym. Program terapii i wspomagania rozwoju oraz scenariusze zajęć. Opublikowana nakładem Oficyny Wydawniczej IMPULS pozycja to nieoceniona pomoc zarówno dla rodziców / opiekunów, którzy znajdą to wskazówki postępowania z dzieckiem nadpobudliwym, jak i dla nauczycieli, którzy otrzymują gotowe scenariusze zajęć adresowanych do dzieci w różnym wieku(od trzech do sześciu lat). Również w domu możemy wykorzystywać fragmenty przedstawionych scenariuszy, zapraszając dziecko do różnych aktywności szczegółowo w nich opisanych, tak by w jak największym stopniu zniwelować problemy wychowawcze i pomóc dziecku.

Książka Wiącek napisana została w formie programu i podzielona na dwie części. Pierwsza, teoretyczna (rozdziały od I do V) stanowi krótki omówienie zagadnienia ADHD, z uwzględnieniem najważniejszych kwestii związanych z nadpobudliwością oraz dostarczeniem szeregu wskazówek, w jaki sposób pracować z dzieckiem nadpobudliwym, zarówno w domu, jak i w szkole. Część druga, praktyczna (rozdziały VI do IX) zawiera scenariusze zajęć dla poszczególnych grup wiekowych.

Autorka pisze o nadpobudliwości psychoruchowej dziecka w wieku przedszkolnym, tłumacząc, czym ta nadpobudliwość jest, w jakich sferach się objawia i jaka jest rola dorosłych w korygowaniu zachowań dzieci. Porusza również temat przyczyn nadpobudliwości psychoruchowej, zwracając uwagę na mnogość czynników zaburzających prawidłowy rozwój dziecka. Niezmiernie istotny jest rozdział trzeci, w którym Wiącek pisze o wychowaniu dziecka nadpobudliwego w wieku od 3 do 6 lat. Podkreśla również, że niewłaściwe podejście do dzieci nadpobudliwych nasila tylko pobudliwość i wzmaga nieprawidłowe zachowania, a na dodatek wytwarza postawy lekowo-obronne. W kolejnym, czwartym rozdziale, autorka opisuje metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym, poczynając od technik relaksacyjnych, poprzez niezwykle interesującą Metodę Symboli Dźwiękowych, po Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. W piątym rozdziale natomiast krótko charakteryzuje cele programu korekcji zachowań dzieci nadpobudliwych proponując w kolejnych rozdziałach książki scenariusze zajęć dla trzy-, cztero-, pięcio- oraz sześciolatków.

Praktyczny wymiar książki autorstwa Renaty Wiącek, poprzedzony merytoryczną podbudową sprawia, że jest to pozycja niezwykle przydatna, która może być wykorzystywana zarówno w środowisku domowy, jak i w przedszkolu czy świetlicy. Podbudowa merytoryczna dostarcza nam podstawowej wiedzy na temat nadpobudliwości, natomiast część praktyczna, pokazuje, jak wiedzę tę można wykorzystać w codziennej pracy z dzieckiem. Jest to o tyle istotne, że dzieci nadpobudliwych psychoruchowo jest coraz więcej…

Justyna Gul
źródło: http://www.qulturaslowa.pl/2019/07/renata-wiacek-dzieci-nadpobudliwe.html