Wprowadzenie do polskiego wydania

Fizjologiczne skutki oglądania telewizji a rozwój dziecka

Słowo od tłumacza

Słowo wstępne Edwina Hübnera

Słowo wstępne od autora

1. Patrzeć a oglądać telewizję

Aktywne oko

Nieświadome ruchy oczu wynikiem aktywności ludzkiego Ja

Obrazy telewizyjne nie są zwykłymi obrazami

Siatkówka pod ostrzałem

Zastygłe spojrzenie

Stan alfa

Mniejsze zużycie kalorii niż podczas „nicnierobienia”

Oko marionetką kamery

Iluzja aktywności własnej

Brakujące pół sekundy

Ekran jako producent narkotyku

Kamera steruje opinią pod progiem świadomości

Telewizja znakomitym środkiem manipulacji politycznej

Zakonserwowane uczucia

2. Kultura telewizyjna – mit i rzeczywistość

Elektroniczny ołtarzyk domowy

W oparach iluzji

Telewizyjne uzależnienie

Czy widzów uratuje telewizja interaktywna?

Trening konsumpcji w pokoju dziecięcym

„Grasująca ” otyłość

Gdy dzieci stają się mordercami

3. A jak my, dorośli korzystamy z telewizji?

Całkowita rezygnacja?

Wznieść tamę przeciw zalewającemu nas morzu bierności

Wzmożona uwaga zamiast półsnu

Stworzyć przeciwwagę!

4. Dzieci i telewizja

Dzieci nie są dorosłymi w miniaturze

„Okna” w rozwoju dziecka

Procesy uczenia się u dzieci a telewizja

Rozwój mózgu do dziesiątego roku życia

Telewizor jako maszyna do wyłączania dzieci?

Dzieci patrzą zupełnie inaczej

Nie zostawiać dzieci sam na sam z telewizorem!

Rozważyć priorytety

Ograniczać czas oglądania i stymulować aktywność własną dziecka!

Stymulować obrazy wewnętrzne! -06-23 14:52:41

Czy rezygnacja z telewizji jest możliwa w praktyce

i czy taka decyzja ma sens?

Wejście w wiek dojrzewania

5. Dzieciństwo staje się nieme. Utrata mowy i troska o mowę

w epoce mediów

Analfabeci funkcjonalni: nowe, powszechnie występujące zjawisko

Groźba przepaści między poziomami wiedzy

Mowa zanika

Zaburzenia rozwoju mowy w wieku przedszkolnym

Zagrożony jest cały dalszy rozwój dziecka

Dzienna dawka mowy: dwanaście minut

Telewizja szkodzi rozwojowi mowy

Fatalne następstwa błędnego modelu myślenia

Mowa to nie taksówka

Mowa jest sztuką ruchu

Słuchacz tańczy, słuchając głosek mowy

Dźwięki mowy przenikają całego człowieka

„Wrastanie” dziecka w mowę a kształtowanie się mózgu

Głośnikowi brakuje najważniejszego

Żywiołem dziecka muzyczność mowy

Obrazowość mowy jako siła kształtująca duszę

Aby nowy „pod-ton” zadźwięczał w słowach

Na początku jest Słowo

Bibliografia