prawnik, profesor nauk prawnych, harcmistrz, urodził się 5 lutego 1906 roku w Olchowcach koło Sanoka, zmarł 16 lutego 1999 roku w Warszawie.

1923–1924 – był drużynowym II Drużyny Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki

1924–1925 – został komendantem Hufca Harcerzy w Sanoku

1929–1930 – pełnił funkcję referenta prasowego Komendy Chorągwi Krakowskiej Męskiej

1930–1935 – był drużynowym 3. drużyny harcerzy w Wilnie

1933–1934 – powierzono mu kierowanie Wydziałem Propagandy i Prasy Komendy Chorągwi Wileńskiej Harcerzy

1933–1935 – należał do Zarządu Oddziału Wileńskiego ZHP

1936–1937 – był zastępcą kierownika Wydziału Zagranicznego Głównej Kwatery Harcerzy

1936 i 1939 – kierował Wydziałem Starszoharcerskim Głównej Kwatery Harcerzy

1940– został przewodniczącym Wojskowego Kręgu Instruktorskiego w Szkocji

1943–1946 – pełnił funkcję komendanta Wojskowej Chorąg- wi Lotniczej w Wielkiej Brytanii i należał do Komitetu Naczelnego ZHP na czas wojny (Londyn)

1947 – wrócił do Polski

1956–1958 – był doradcą Naczelnej Rady Harcerskiej

Był autorem licznych publikacji prawniczych.

Odznaczenia:

Złoty Krzyż Zasługi (1955), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy II Klasy,

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995).

Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 95.

Ludwik Bar, http://www.mbd.muzeum.uni.wroc.pl/dzieje-uniwersytetu/doktorzy-honoris-causa/ludwik-bar, dostęp: 17.09.2018.

Ludwik Bar (16.08.2018), https://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwik_Bar, dostęp: 17.09.2018.