Tadeusz Franciszek Chełmecki urodził się 27 sierpnia 1896 roku w Szczawnicy, został zamordowany przez NKWD w Twerze wiosną 1940 roku. Jego rodzicami byli Jan i Maria z domu Studniewska. Dzieciństwo spędził w Szczawnicy. W Krakowie ukończył gimnazjum klasyczne i zdał maturę.
1914 – wstąpił do Legionów; pod dowództwem generała Józefa Hallera walczył w II Brygadzie Legionów w Karpatach, zwanej również Karpacką lub Żelazną; odniósł rany pod Beskidzką Klaczą, dostał się do niewoli rosyjskiej i został zesłany na Syberię do Irkucka; dzięki pomocy mieszkających tam Polaków udało mu się uciec i dotrzeć na tereny polskie
14 stycznia 1920 – ożenił się z Marią Amelią Szczygielską; z tego związku urodziły się dzieci: Danuta (1921), Maria (1923) i Jaromir (1925)
Swoje doświadczenie wojskowe wykorzystywał w 2. Pułku Artylerii Ciężkiej w Radomiu
1918–1921 – służył w Wojsku Polskim, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, do rezerwy przeszedł w stopniu porucznika piechoty
Od 1 sierpnia 1928 – służył w Straży Granicznej w: Sierakowicach, Gniewie, Horodence i Łomży
1930–1933 – był kierownikiem Komisariatu Straży Granicznej w Gniewie w stopniu komisarza; aktywnie uczestniczył w życiu miasta, prowadził działalność społeczną, pełnił funkcję sekretarza Koła Przyjaciół Harcerstwa (KPH) przy gimnazjum w Gniewie, wspólnie z majorem Nikodemem Sulikiem, dowódcą II Batalionu 65 Starogrodzkiego Pułku Piechoty
11 listopada 1932 – zorganizował defiladę na gniewskim rynku z okazji odzyskania niepodległości
1933 – Koło Przyjaciół Harcerzy w Gniewie wydało napisane przez niego Wspomnienie Rarańczy..., a z uzyskanych dochodów zakupiono namioty i ekwipunek dla drużyny harcerskiej przy Szkole Powszechnej im. Króla Jana III Sobieskiego; autor podczas spotkań z młodzieżą opowiadał o walkach pod Rarańczą
1933 – współorganizował przyjęcie „Spływu Polski do morza”, wydając z tej okazji broszurę Krótki zarys historii miasta Gniewu; burmistrz Gniewu, A. Czerwiński w słowie wstępnym napisał:
Opracowanie to po raz pierwszy od czasów istnienia miasta Gniewu w języku polskim ma na celu uprzytomnienie, jak najszerszym warstwom rodaków naszych ze wszystkich stron Najjaśniejszej Rzeczpospolitej Polskiej tego, że na szlaku „Wisłą do morza” stoją na straży prastare grody polskie [...].
1939 – został zmobilizowany do wojska jako oficer wywiadu w Inspektoracie Łomża, w którym pełnił funkcję zastępcy naczelnika Inspektoratu Służby Granicznej w stopniu nadkomisarza
Sierpień 1939 – zmobilizowano go do wojsk artyleryjskich w stopniu majora; podczas działań wojennych dostał się do niewoli sowieckiej i był więziony w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie
Wiosna 1940 – został zamordowany przez NKWD w Twerze i pochowany w Miednoje
Pozostawił żonę Marię i troje dzieci.
Odznaczenia: Krzyż Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.
18 września 1976 roku wdowa po Tadeuszu Chełmeckim Maria Chełmecka odsłoniła Pomnik Katyński w Londynie.
26 października 2007 roku Tadeusza Chełmeckiego pośmiertnie awansowano do stopnia nadkomisarza Straży Granicznej.
W 2009 roku przy Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego w Sierakowicach posadzono Dąb Pamięci poświęcony Tadeuszowi Chełmeckiemu.
Badziong B., Byłby dobrym liderem LGD, „Wstęga Kociewia” 2012, nr 8, http://www.wstega-kociewia.pl/sites/default/files/zalaczniki/8wstegakociewia_www.pdf, dostęp: 30.11.2015.
http://www.katyn-pamietam.pl/hero/722.html, dostęp: 30.11.2015.
Tadeusz Chełmecki, https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Chełmecki, 2015, dostęp: 30.11.2015.