Szukaj
Nasi Autorzy
Adamek Irena CHRZANOWSKI BERNARD

urodził się 27 lipca 1861 roku w Wojnowicach koło Buku, zmarł 12 grudnia 1944 roku w Konstancinie. Działacz społeczny i polityczny, kurator szkolny, prezes Związku Sokołów Wielkopolskich, senator IV kadencji w II RP, członek Naczelnej Rady Ludowej w 1918 roku.


    1880    –    ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu; w szkole kierował tajnym kółkiem Towarzystwa im. Tomasza Zana; uzyskał stypendium od Towarzystwa Pomocy Naukowej, które umożliwiło mu podjęcie studiów historycznych i prawniczych w Krakowie i Berlinie
    1885    –    skończył studia prawnicze i praktykował w Saksonii i Turyngii
    1890    –    pracował jako adwokat w Poznaniu, rozpoczął także działalność społeczną, między innymi w Towarzystwie Pomocy Naukowej i Towarzystwie Czytelni Ludowych
    1894–1896    –    wydawał tygodnik „Przegląd Poznański”
    1893–1895    –    sprawował funkcje wiceprezesa i prezesa (od 1895) Związku Sokołów Wielkopolskich, wielokrotnie występował w imieniu Związku w procesach z władzami pruskimi
    1900    –    był członkiem Ligi Narodowej
    1901–1910    –    pełnił mandat deputowanego do parlamentu Rzeszy; występował przeciwko polityce germanizacyjnej rządu; działał w środowiskach endeckich
    1898    –    przy poznańskim Bazarze zorganizował stałe Wykłady Ludowe im. Mickiewicza, kontynuowane później przez Towarzystwo Czytelni Ludowych
    1899    –    należał do tajnej Ligi Narodowej w Poznaniu, w ramach jej sekcji kulturalnej kierował akcją wydawania książeczek, obrazów historycznych, śpiewników i elementarzy, organizował także dla młodzieży pracującej wycieczki do Krakowa
    1909–1919    –    kierował Towarzystwem Demokratyczno-Narodowym w Poznaniu
    1913    –    włączył się w prace kierowanej przez Ludwika Mycielskiego Rady Narodowej, koordynującej działalność polską w zaborze pruskim; kładł nacisk na aktywizację działań Rady na tzw. kresach zaboru – Pomorzu, Warmii i Mazurach oraz Śląsku, jako na najbardziej zagrożonych germanizacją
     1919    –    sprawował urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej; był członkiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa w 1920 roku
    1922–1928    –    sprawował funkcję kuratora Okręgu Szkolnego Poznańskiego, dbał przede wszystkim o szkolnictwo wiejskie
    1935    –    mianowano go na senatora RP
    1935    –    został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury

Przez wiele lat interesował się skautingiem. Wydał zbiór gawęd dla harcerzy Z Ojczyzny.
16 maja 1937 roku odsłonił pomnik „Harcerzom poległym w walkach o niepodległość” na Malcie w Poznaniu.
W okresie międzywojennym zasiadał w składzie Kapituły Orderu Odrodzenia Polski, w której był skarbnikiem.
W grudniu 1939 roku został wysiedlony przez Niemców z Poznania i zamieszkał w Warszawie.

Zmarł 12 grudnia 1944 roku w pobliskim Konstancinie.


W 1986 roku, zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, jego prochy przeniesiono na cmentarz oksywski w Gdyni.
Odznaczenia: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (29 grudnia 1921), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921, jako jeden z pierwszych 15 osób odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski).


Bernard Chrzanowski, https://pl.wikipedia.org/wiki/Bernard_Chrza­nowski, 2015, dostęp: 5.10.2015.

 

 


Książki tego autora
BERNARD CHRZANOWSKI
18.00


Powrót
Wróć do autorów

Odwiedziło nas użytkowników
COPYRIGHT © 2024 OFICYNA WYDAWNICZA "IMPULS"

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej.
Korzystanie, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej, oznacza akceptację niniejszej Polityki prywatności stosowania plików cookies
   Zgadzam się