Tadeusz Eustachiewicz urodził się 28 września 1889 roku w Chodorowie koło Lwowa. Zmarł 27 października 1949 roku w Poznaniu.

1907 – ukończył gimnazjum w Brzeżanach; następnie rozpoczął studia z filologii polskiej i klasycznej we Lwowie; po studiach pracował w gimnazjach w Brodach, Tarnowie i Rogoźnie
1919–1928 – był profesorem gimnazjalnym w Ostrowie Wielkopolskim, a także opiekunem Towarzystwa Tomasza Zana i gimnazjalnego czasopisma „Promień”; uczestniczył w pracach Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych
1925 – napisał pracę doktorską na temat „Dzieje sentencji Seneki w porenesansowej literaturze polskiej”
1928–1930 – był dyrektorem gimnazjum w Rogoźnie
Do 1939 – pełnił funkcję wizytatora szkół średnich Poznańskiego Kuratorium Okręgu Szkolnego
1940–1944 – kierował tajnym nauczaniem młodzieży wysiedlonej z Ziem Zachodnich

Po zakończeniu wojny podjął pracę w gimnazjum ogólnokształcącym i liceum handlowym w Lublinie.
W wyniku poważnej choroby stracił wzrok i wrócił do Poznania, gdzie zmarł w wieku 58 lat.
Był autorem wielu opracowań dotyczących historii wielkopolskiego szkolnictwa średniego i ruchów młodzieżowych, napisał między innymi: Dzieje gimnazjum w Ostrowie (1926); Dziesięciolecie gimnazjum w Ostrowie w odrodzonej Polsce (1929); Dzieje Towarzystwa Tomasza Zana (1939, cały nakład i rękopis uległy zniszczeniu).