Szukaj
Nasi Autorzy
Adamek Irena Grażyński Michał

Michał Tadeusz Grażyński, pseudonim Borelowski, doktor praw, urodził się 12 maja 1890 roku w Gdowie, w województwie krakowskim, zginął w wypadku samochodowym 10 grudnia 1965 roku, został pochowany na londyńskim cmentarzu Putney.

1910–1914 – studiował historię na Wydziale Filozoficznym Uni­wersytetu Jagiellońskiego; w okresie studiów pracował w organizacjach niepodległościowych

Do lipca 1914 – pracował jako nauczyciel w I Państwowym Gimnazjum w Stanisławowie

W czasie pierwszej wojny światowej – zmobilizowano go do wojska austriackiego i skierowano na front wschodni, został ranny jesienią 1914 roku w bitwie pod Gołaczowem; po leczeniu pełnił służbę na zapleczu frontu, łącząc ją ze studiami prawniczymi na UJ

Listopad 1918 – pełnił funkcje sztabowe w powstającym Wojsku Polskim w Krakowie

1919–1921 – był zastępcą przewodniczącego Głównego Komitetu Plebiscytowego na Spiszu i Orawie

Sierpień 1920 – został skierowany na górnośląski obszar plebiscytowy, gdzie został szefem Wydziału Organizacyjnego Polskiej Organizacji Wojskowej

Od połowy stycznia 1921 – działał w Dowództwie Obrony Plebiscytu

2–3 maja 1921 – w III powstaniu śląskim pełnił funkcję szefa sztabu grupy „Wschód”

1921–1923 – pracował jako starszy asystent na wydziale prawa UJ

Styczeń 1925 – krótko pełnił funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Reform Rolnych

Sierpień 1926 – został mianowany wojewodą śląskim; wspierał akcje kulturalno-społeczne na Śląsku, popierał utworzenie Muzeum Śląskiego, Instytutu Pedagogicznego, Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych i Wyższego Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych

Luty 1927 – przyjął funkcję przewodniczącego Zarządu Oddziału Śląskiego ZHP

1–2 lutego 1931 – wybrano go przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego; z jego inicjatywy utworzono szkoły instruktorskie na Buczu, w Nierodzimiu i Górkach Wielkich

1934–1936 – był przewodniczącym Biura Skautów Słowiańskich

5 września 1939 – został mianowany ministrem propagandy w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego, funkcję pełnił do podania się rządu do dymisji

17 września 1939 – jako członek rządu przekroczył granicę polsko-rumuńską, docierając pod koniec września do Paryża

1946–1951 – pełnił funkcję przewodniczącego ZHP poza Granicami Kraju

Odznaczony: Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury (1936), Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I klasy, Krzyżem Obrony Lwowa, Złotą Odznaką Honorowej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia, Odznaką „Srebrny Wilk” przyznaną przez Roberta Baden-Powella w uznaniu zasług w światowym skautingu (kwiecień 1936), Nagrodą „Srebrny Wilk” przyznaną przez brytyjskie The Scout Association (1938), Orderem Korony Włoch III klasy, Orderem Korony Jugosławii II klasy.

Autor: Gawędy i przemówienia harcerskie. Rok 1926–1932, nakł. „Na Tropie”, Katowice 1933; Dokąd zdążamy, cz. 1, nakł. „Na Tropie”, Katowice 1935; Z moich wędrówek i przygód, „Na Tropie”, Katowice – Warszawa 1936; W walce o ideały harcerskie. Gawędy, przemówienia, artykuły, Harcerskie Biuro Wydawnicze „Na Tropie”, Warszawa 1939; 50 lat harcerskiej służby, „Biblioteka Harcerska”, t. 22, Naczelnictwo Z.H.P, Londyn 1960.
Publikował artykuły w pismach harcerskich w kraju i na emigracji.

Łoza S. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1938, s. 228.
Wojtycza J. (red.), Harcerski słownik biograficzny, t. 1, Muzeum Harcerstwa – Marron Edition, Warszawa – Łódź 2006, s. 47–52.

 

 



Powrót
Wróć do autorów

Odwiedziło nas użytkowników
COPYRIGHT © 2024 OFICYNA WYDAWNICZA "IMPULS"

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej.
Korzystanie, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej, oznacza akceptację niniejszej Polityki prywatności stosowania plików cookies
   Zgadzam się