Franciszek Majchrowicz urodził się w 1858 roku, zmarł w 1928 roku, pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Pedagog, historyk wychowania i działacz oświatowy przełomu wieków.

1878–1881    – studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie

1891    – 24 marca uzyskał stopień doktora z zakresu filologii klasycznej i historii starożytnej, a 23 lipca doktora z filozofii na Uniwersytecie Lwowskim

1896–1898    – współredagował czasopismo „Rodzina i Szkoła”

Od 1903    – był związany z Radą Szkolną Krajową

Od 1902    – należał do Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności w Krakowie

1916–1925    – pełnił funkcję prezesa Polskiego Muzeum Szkolnego we Lwowie

    1921    – podjął pracę w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego

    1922    – został dyrektorem Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego Zofii Strzałkowskiej we Lwowie

Był autorem licznych prac historyczno-oświatowych, w tym także wydawcą źródeł do dziejów oświaty i jednego z pierwszych podręczników do nauczania tego przedmiotu na seminariach nauczycielskich (F. Majchrowicz, Historia pedagogii dla użytku seminariów nauczycielskich i nauki prywatnej, wyd. 1, Drohobycz 1901, ss. 206; wyd. 2, Lwów 1907, ss. 356; wyd. 3, t. 1–2, Lwów 1920, ss. 207/176; wyd. 4, Warszawa 1922; pod zmienionym tytułem: Historia pedagogii ze szczególnym uwzględnieniem dziejów wychowania szkół w Polsce, ss. 424; wyd. 5, Warszawa 1924, ss. 436).

Pedagogika jest i pozostanie nauką przede wszystkim praktyczną: zarówno gubienie się w abstrakcjach i teoriach, jak hołdowanie ślepemu przypadkowi i bezdusznej rutynie, zarówno gonienie za radykalnymi reformami, jak uporne obstawanie przy przestarzałych przesądach pedagogicznych sprowadzić ją musi na manowce. Liczyć się ona musi z wymaganiami nowoczesnymi, ale równocześnie nie wolno jej spuszczać z oka tradycji, która może wykazywać wiele braków, ale która zawiera często wyborne wskazówki, jak postąpić w danym razie odpowiednio do właściwości danego narodu, jak uniknąć błędów, jak zwalczać trudności. Ale z tej tradycji nie można bez krytyki i bez wyboru brać szczegóły, wysnuwać z nich ogólne prawdy chcieć stosować je do zmienionego położenia rzeczy.

Te poglądy Franciszka Majchrowicza, wyrażone na łamach czasopisma „Rodzina i Szkoła” w roku 1896, są aktualne także dzisiaj.

Wałęga A., Franciszek Majchrowicz (1858–1928) – pedagog i historyk wychowania. Kilka uzupełnień do biografii, https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/3544/1/25-07-walega.pdf, dostęp: 19.03.2017.