doktor habilitowany, związany z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach, w latach 2015–2019 kierownik Zakładu Podstaw Pedagogiki i Historii Wychowania w Instytucie Pedagogiki.
Autor książek:
Teoria wychowania moralnego w pedagogice kultury II Rzeczypospolitej (Katowice 2004), Ciemne iskry. Problem aktualizacji pedagogiki kultury (Toruń 2013), Pedagogika na pograniczu światów. Eseje z cyklu „Medium Mundi” (Katowice 2015). Współredaktor (wraz z historykiem Jackiem Kurkiem) ukazującej się w latach 2005–2016 interdyscyplinarnej serii wydawniczej „Medium Mundi”, w ramach której powstało dwanaście książek zbiorowych: Śląsk – miejsce spotkania (Chorzów 2005), Śląsk – kamień drogocenny (Chorzów 2006), Z tęsknoty za mistrzem (Chorzów 2007), Miasto i czas (Chorzów 2008), W przestrzeni dotyku (Chorzów 2009), Widma pamięci (Chorzów 2010), Zwierzęta i ludzie (Chorzów 2011), Przebaczenie (Chorzów 2012), Utrata. Wobec braku i ubywania (Chorzów 2013), Muzyka i wartości (Chorzów 2014), Przyjaźń (Chorzów 2015), W kręgu Medei. Obcy – inny – swój (Chorzów 2016). Redaktor części monograficznej czasopisma „Chowanna” (2017, t. 1) zatytułowanej: Niebezpieczna humanistyka – wywrotny wymiar pedagogiki i edukacji. Autor artykułów w wielu czasopismach naukowych, między innymi: „Colloquia Communia”, „Kultura Współczesna”, „Chowanna”, „Kwartalnik Pedagogiczny”, „Studia Edukacyjne”, „Pedagogika Kultury”, „Paedagogia Christiana”, „Edukacja Dorosłych”, „Forum Oświatowe”, „Forum Pedagogiczne”, „Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji”, „Studia z Teorii Wychowania”, „Er(r)go”, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na problematyce pedagogiki kultury, pedagogice filozoficznej (zwłaszcza aksjologicznych i antropologicznych aspektach wychowania), historii myśli pedagogicznej oraz hermeneutycznych podstawach humanistyki.