Harcmistrz RP Tadeusz Tomasz Maresz – historyk, pedagog, urodzony 29 grudnia 1895 roku w Radomiu, zginął 27 września 1944 roku w czasie nalotu bombowego na oflag koło Dössel pod Wartburgiem (Niemcy).

1911 – należał do założycieli tajnej 2 Drużyny Skautowej w Warszawie

1913 – wspólnie ze Stanisławem Rudnickim prowadził obóz wędrowny nad morzem

1915–1919 – organizował harcerstwo na Ukrainie

1916 – został komendantem Hufca Męskiego w Humaniu

1918–1919 – organizował kursy instruktorskie oraz był przewodniczącym Skautowego Biura Porozumiewawczego

1919 – wrócił do Warszawy i wstąpił do wojska (podporucznik w 21 Pułku Piechoty w Warszawie)

1921–1923 – został zastępcą Naczelnika Głównej Kwatery Męskiej

1923–1927 – był kierownikiem Wydziału Obozów Głównej Kwatery Męskiej

1923–1925 – został komendantem Chorągwi i sprawował funkcję kierownika Wydziału Programowego Warszawskiej Komendy Chorągwi Męskiej

1923–1925 – był członkiem Komisji Osobowej Naczelnictwa ZHP

1925–1926 – został drużynowym 43 DH w Warszawie

1921–1928 i 1929–1931 – był członkiem Naczelnej Rady Harcerskiej

Od 1928 – był członkiem Głównej Kwatery Męskiej ZHP

1929 – został mianowany komendantem II Narodowego Zlotu Harcerskiego w Poznaniu

1939 – był komendantem Hufca Harcerzy Rydzyna (Chorągiew Wielkopolska)

1939 – uczestniczył w kampanii wrześniowej, podczas której przebył szlak z Wielkopolski do Warszawy, biorąc udział w obronie stolicy; dostał się do niewoli i został osadzony w oflagu; w niewoli prowadził działalność wychowawczą i oświatową, za co był karany i przenoszony do kolejnych obozów: Osterode, Heilbronn, Silberberg, Lubeka, wreszcie do Fortu Spitzberg k. Dössel 1939–1944 – był jeńcem oflagów w Niemczech

Za pracę w harcerstwie odznaczony harcerską Odznaką Wdzięczności.
Uosabiał typ prawdziwego harcerza. Spokojny, zrównoważony, taktowny, życzliwy dla wszystkich, zawsze chętny do pomocy każdemu i doskonały organizator, był ogólnie lubiany.

Autor publikacji: Co robimy w obozie [w:] Kalendarz harcerski na rok 1924, pod red. S. Sedlaczka, E. Ryszkowskiego, Wyd. NZHP, Nakł. CKD ZHP, Warszawa 1924; Harcerska wyprawa obozowa, opracowanie, Dział Wydawnictw NZHP, Warszawa 1929; Letnie obozy i kolonie harcerskie. Instrukcja obowiązująca, Dział Wydawnictw NZHP, Warszawa 1930; Praca nad charakterem, Spółdz. Wyd. „Czuj Duch!”, Warszawa 1933.

Błażejewski W., Postaci z dziejów. 35 biogramów działaczy i instruktorów harcerskich, GK ZHP, Warszawa 1984, s. 24–25.

Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 153.

Harcerski słownik biograficzny, t. 1, pod red. J. Wojtyczy, Muzeum Harcerstwa – Marron Edition, Warszawa – Łódź 2006, s. 137–138.