adiunkt w Zakładzie Patologii Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Katedry Psychologii i Patologii Społecznej w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. Jego dorobek naukowy dotyczy niedostosowania społecznego dzieci i młodzieży, pracy terapeutycznej z dorosłymi osobami oraz personelu pracującego z osobami niedostosowanymi społecznie. Obecnie koncentruje się na zjawisku odporności psychicznej oraz czynnikach powstrzymujących przed powrotem do przestępczości. Uczestniczył w zagranicznych stażach naukowych oraz prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Bremie. Swoją praktykę realizuje w obszarze pracy z dziećmi i młodzieżą, osobami uzależnionymi i uwikłanymi w przemoc domową. Opublikował książki: Rola sędziów i kuratorów sądowych w resocjalizacji nieletnich (Gdańsk 2006) oraz Ewolucja niedostosowania społecznego jako rezultat zmian w zakresie odporności psychicznej i zniekształceń poznawczych (Gdańsk 2009).