Szukaj
Nasi Autorzy
Adamek Irena Rudnicki Stanisław

pseudonim Ster, Staszek. Urodził się 5 października 1896 roku w Warszawie jako syn Wojciecha i Marii z Openheimów, zmarł 27 lutego 1962 roku w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim. Harcmistrz, prawnik, sędzia, działacz społeczny, taternik i narciarz.

Od 1906 – był uczniem gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie; w szkole należał do Organizacji Młodzieży Narodowej Szkół Średnich i tajnej organizacji „Przyszłość” („Pet”)

Jesień 1911 – założył przy gimnazjum drużynę skautową im. Jana Zamojskiego (późniejsza 2. WDH im. Tadeusza Rejtana)

1911–1912 – należał do głównych organizatorów i członków władz centralnych tajnego skautingu w Królestwie Kongresowym

1912 – wszedł w skład tzw. plutonu instruktorskiego i wziął udział w pierwszym na terenie zaboru rosyjskiego kursie dla drużynowych w Strachowie koło Urli

1913–1914 – był członkiem Warszawskiej Rady Drużynowych

Od 1913 – współpracował z prasą harcerską

1914 – w pierwszych dniach wojny kierował dyżurami oraz służbą łączności i wywiadowczą skautów na rzecz organizującego się rządu narodowego i komendy tworzącej się POW

1914–1916 – był członkiem Naczelnej Komendy Skautowej

1916–1917 – pełnił funkcję hufcowego I Hufca w Warszawie i został Przewodniczącym Rady Hufcowych w Warszawie

1917 – pojechał do Gdańska, gdzie zorganizował przy Towarzystwie Filaretów pierwszą drużynę skautową

Marzec 1917 – zainicjował ze Zdzisławem Zalewskim wydawanie „Harcerza” i „Harcmistrza”; pełnił czasowo funkcję sekretarza redakcji

1917–1918 – był członkiem Komendy Naczelnej ZHP

Jesień 1918 – wstąpił do wojska, kierował akcją harcerzy warszawskich w rozbrajaniu wojsk niemieckich na terenie Kongresówki, po czym walczył na froncie przydzielony do I Pułku Piechoty Legionów

1918–1919 – został kierownikiem Wydziału Wydawniczego i zastępcą kierownika Wydziału Wojskowego Naczelnego Inspektoratu Harcerstwa Polskiego

8 maja 1919 – składał raport Naczelnikowi Państwa Józefowi Piłsudskiemu przed defiladą drużyn I i II Okręgu Stołecznego w parku Łazienkowskim

8–10 czerwca 1919 – kierował stuosobową drużyną reprezentacyjną z Warszawy na I Zlocie Drużyn Wielkopolskich w Wierzenicy

Czerwiec 1919 – został członkiem Naczelnej Rady Harcerskiej i Naczelnictwa Dzielnicowego na byłą Kongresówkę i Litwę

Luty 1920 – oddelegowano go do akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku; pełnił funkcję kierownika Wydziału Plebiscytowego utworzonego przez Naczelnictwo ZHP

1920 – podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził kompanią w grupie wileńskiej majora Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego na froncie północnym

1921 – w stopniu podporucznika przeszedł do rezerwy

1921–1923 – był członkiem Wydziału Zagranicznego Naczelnictwa ZHP

1922–1924 – odbywał praktykę w dziale prawnym i konsularnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych

1925 – ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i podjął pracę w polskim konsulacie w Lille; po powrocie do kraju pracował w Instytucie Badań Spraw Narodowościowych

1927–1931 – odbył aplikację w sądzie i został przydzielony do Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego

1932 – reprezentował Naczelnictwo ZHP na zlocie w Norwegii

1932–1939 – był przewodniczącym Komisji Dyscyplinarnej Głównej Kwatery Harcerzy; należał do Stałej Delegacji Zrzeszeń Prawniczych i Polskiej Komisji Współpracy Międzynarodowego Prawa

1939 – brał udział w kampanii wrześniowej; po bitwie pod Maciejowicami dostał się do niewoli niemieckiej; był internowany w oficerskim obozie jenieckim w Linzu, a następnie w Woldenbergu

Marzec 1945 – po powrocie z niewoli podjął pracę jako sędzia w Sądzie Okręgowym we Włocławku

1952–1953 – prowadził na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika ćwiczenia z postępowania karnego; brał udział w życiu społecznym i kulturalnym Włocławka; był długoletnim prezesem Koła Zrzeszenia Prawników Polskich we Włocławku

1957–1961 – należał do Harcerskiego Kręgu Instruktorskiego „Wigry” przy Głównej Kwaterze Harcerstwa

1959 – był członkiem Komisji Historycznej NRH

Autor wielu artykułów w pismach: „Drogi”, „Naród i Państwo”, „Przełom”, „Głos Sądownictwa”, „Sprawy Narodowościowe”, „Kurier Poranny”, a także pism francuskich i jugosłowiańskich oraz książek: Kalendarz skauta na rok 1917. Rok I, Wyd. Kasa Przezorności i Pomocy Warszawskich Pomocników Księgarskich, skł. gł. Gebethner i Wolff, Warszawa 1916; Coś wam powiem, Wyd. Kasa Przezorności i Pomocy Warszawskich Pomocników Księgarskich, skł. gł. Gebethner i Wolff, Warszawa 1911; [wspólnie z Kazimierzem Betleyem], Skauci w polu. Podręcznik dla harcerzy, „Związek Harcerstwa Polskiego. Biblioteczka Harcerska”, 1, nakładem księgarni J. Lisowskiej – S. Betley, Warszawa – Płock 1917; [wspólnie z Tadeuszem Skotnickim], Skauci w obozie „Związek Harcerstwa Polskiego. Biblioteczka Harcerska”, 2, nakładem księgarni J. Lisowskiej, Warszawa 1917; Kalendarz harcerza-skauta na rok 1918. Rok II, Wyd. Kasa Przezorności i Pomocy Warszawskich Pomocników Księgarskich, skł. gł. Gebethner i Wolff, Warszawa 1917.
Odznaczony: Medalem Niepodległości, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Honorowym Krzyżem Harcerzy z Czasów Walk o Niepodległość, Złotą Odznaką PTTK, jugosłowiańskim Orderem Świętego Sawy.

Błażejewski W., Postaci z dziejów. 35 biogramów działaczy i instruktorów harcerskich, „Prace Zespołu Historycznego Głównej Kwatery ZHP”, nr 12, Główna Kwatera Związku Harcerstwa Polskiego, Warszawa 1984, s. 40–41.

Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 180.

Wojtycza J. (red.), Harcerski słownik biograficzny, t. 3, Muzeum Harcerstwa – Marron Edition, Warszawa – Łódź 2012, s. 180–181.

 

 

 

 


Książki tego autora
Stanisław Rudnicki
24.00


Powrót
Wróć do autorów

Odwiedziło nas użytkowników
COPYRIGHT © 2024 OFICYNA WYDAWNICZA "IMPULS"

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej.
Korzystanie, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej, oznacza akceptację niniejszej Polityki prywatności stosowania plików cookies
   Zgadzam się