Szukaj
Nasi Autorzy
Adamek Irena STANISŁAW BOROWSKI - JAN HOPPE

urodzony 27 grudnia 1902 roku w Skierniewicach, zmarł 18 lutego 1969 roku w Warszawie i został pochowany na Powązkowskim Cmentarzu Wojskowym, w kwaterze zgrupowania AK „Krybar”.

Od najwcześniejszych lat brał czynny udział w polskim życiu społecznym i politycznym.

W czasach szkolnych był aktywistą Związku Harcerstwa Polskiego.


W szkicu biograficznym Jan Hoppe – polityk w służbie idei Jerzy Braun wspomina:


Ideowa szkoła ówczesnego harcerstwa i zaszczepiany przez nią styl pracy, walki o najwyższe wartości społeczne, ideały prawości osobistej, obowiązkowości, bezinteresownej służby, równowagi duchowej, powagi życia, życzliwości i wszechludzkiego braterstwa ułatwiały współpracę w trudnym okresie walki podziemnej.
W czasie I wojny światowej Hoppe był ewakuowany do Rosji i przebywał w Moskwie, gdzie włączył się od razu w nurt życia i pracy polskich organizacji społecznych i niepodległościowych. Polski ruch harcerski był wówczas bardzo silny w Moskwie, Kijowie, Odessie i innych centralnych ośrodkach imperium. Po rewolucji rosyjskiej wrócił do kraju w roku 1918 i rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie ukończył wydział prawa. Wziął udział jako ochotnik w kampanii polsko-bolszewickiej 1920 roku
.


Po studiach uniwersyteckich zaangażował się czynnie w zawodowym ruchu pracowniczym, a szczególnie w Związku Pracowników Umysłowych.


Redagował „Pracownika”, organ Polskiej Konfederacji Pracowników Umysłowych, a potem był założycielem i współredaktorem tygodnika „Jutro Pracy”.


W latach 1935–1938 został wybrany na posła na sejm z terenu Warszawy.


W czasie drugiej wojny światowej był jednym z założycieli i komendantem podziemnej organizacji „Warszawianka”, a następnie współtwórcą i wiceprzewodniczącym podziemnej formacji ideologicznej „Unia”.

W 1942 roku został wiceprezesem Zarządu Głównego Stronnictwa Pracy. Redagował również podziemne pisma Stronnictwa Pracy: najpierw „Reformę”, a w czasie powstania warszawskiego – w którym brał udział jako żołnierz AK w zgrupowaniu „Krybar” – „Kuriera Stołecznego”.


W marcu 1945 roku aresztowano go i wywieziono na trzy lata do obozów pracy pod Ural. W listopadzie 1947 roku powrócił z Syberii, po dwuipółrocznym pobycie w więzieniu, a potem w łagrze sowieckim. Powrócił ze zdrowiem całkowicie zniszczonym. Spustoszenia w jego organizmie spowodowane sybirską martyrologią były już nie do odrobienia. Aresztowano go ponownie w 1949 roku i w procesie działaczy „Uni” i Stronnictwa Pracy otrzymał wyrok dożywotniego więzienia.


W czasie odwilży w 1956 roku został zwolniony i całkowicie zrehabilitowany.

 

Braun J., Popiel K., Sieniewicz K., Człowiek ze spiżu, Odnowa, Londyn 1981, s. 120–121.


Hoppe J., Wspomnienia, przyczynki, refleksje, Odnowa, Londyn 1972, notka na ostatniej stronie okładki.



Książki tego autora
JAN HOPPE STANISŁAW BOROWSKI
20.00


Powrót
Wróć do autorów

Odwiedziło nas użytkowników
COPYRIGHT © 2024 OFICYNA WYDAWNICZA "IMPULS"

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej.
Korzystanie, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej, oznacza akceptację niniejszej Polityki prywatności stosowania plików cookies
   Zgadzam się