syn Aleksandra i Marii, urodził się 29 kwietnia 1865 roku w Siekiernie koło Bodzentyna, zmarł 25 października 1948 roku w Wiśle w willi „Pod Jaworem”. Prawnik, publicysta, wydawca, krytyk literacki, polityk endecki.
Był kolegą szkolnym Stefana Żeromskiego. Ukończył gimnazjum w Kielcach, studiował zaś w Warszawie, Piotrogrodzie, a w 1888 roku ukończył wydział prawny Uniwersytetu w Kijowie.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku związał się ze środowiskiem narodowych demokratów – wstąpił do organizacji Zet (1887), następnie do Ligi Narodowej (1889).
1892–1894 – wraz z Żeromskim opiekuje się biblioteką w Muzeum Polskim w Raperswilu
1895–1899 – kieruje warszawskim tygodnikiem „Głos”
1901–1915 – przenosi się do Lwowa, gdzie obejmuje redakcję „Słowa Polskiego”
1915–1917 – zakłada w Piotrogrodzie „Sprawę Polską”
1918–1925 – wraca do Warszawy, gdzie zostaje redaktorem naczelnym „Gazety Warszawskiej”
1925–1939 – kieruje redakcją „Myśli Narodowej”
1930–1935 – zasiada w Senacie RP
Był cenionym publicystą obozu narodowo-demokratycznego, a także uznanym krytykiem literackim.
W 1935 roku otrzymał nagrodę Akademii Umiejętności za książkę o Cyprianie Norwidzie.
W 1938 roku został uhonorowany nagrodą redakcji „Prosto z Mostu” za całokształt twórczości.
Główne prace: Przyczynek do etnografii Krakowiaków (1892), Promieniści, Filareci i Zorzanie. Dokumenty urzędowe dotyczące towarzystw tajnych na Litwie (1822–27) (1896), Spór o Słowackiego jako zagadnienie nauki i kultury (1905), Śladami Mickiewicza. Szkice i przyczynki do dziejów romantyzmu (1905), Od romantyków do Kasprowicza. Studja i szkice literackie (1907), O sztuce i człowieku wiecznym (1910), Dzieła zbiorowe Seweryna Goszczyńskiego – wydawca (1910), W obronie polskiej placówki zagranicznej (1911), Orjentacja wewnętrzna. Luźne kartki (1916), Demokracja Narodowa (1897–1917). W dwudziestolecie programu stronnictwa (1917), Na wschodnim posterunku. Księga pielgrzymstwa 1915–1918 (1919), Mickiewicz i Słowacki (1921), Jan Kasprowicz. Zarys wizerunku (1923), Wspomnienia o Janie Kasprowiczu i Stefanie Żeromskim (1927), Norwid (1935).
Czy wiesz kto to jest?, red. S. Łoza, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1938, s. 779.
Zygmunt Wasilewski 1865–1948, http://www.polskietradycje.pl/
authors.php?author=101, dostęp: 28.09.2015.