|
O chrześcijańskiej i polski charakter harcerstwa (wersja papierowa)Sprawozdanie z procesu redaktora odpowiedzialnego - "Strażnicy harcerskiej" |
Cena: 24.00
zł
|
|
|
Strażnica Harcerska Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2016, Reprint wydania z 1935 r., Format A6, Objętość 170 stron, Oprawa twarda, szyta ISBN: 978-83-7850-615-7 ISBN: 978-83-7850-935-6 |
||
|
Kategoria:
Harcerstwo - Przywrócić Pamięć
|
||
|
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprinty: reprint wydania, [1935]. "O chrześcijańskiej i polski charakter harcerstwa".
1. O powstaniu Harcerstwa. Skauting polski powstał przed 25 laty, jako ruch wszechstronnego odrodzenia fizycznego, etycznego i narodowego jednostek, a miał na celu odrodzenie społeczeństwa pod względem moralnym, gospodarczym i politycznym; skierowany był przeciw wszystkim zaborcom; w ostatecznym wysiłku (walki zbrojnej) i w końcowym wyniku miał doprowadzić (oczywiście, tylko w łączności z innemi czynnikami) do odzyskania niepodległości państwowej, zaś w wyniku głębokiej wewnętrznej pracy do odrodzenia i całkowitej niezależności narodu polskiego. Za twórców skautingu-harcerstwa, t. j. zarówno ruchu ideowego, jak i organizacji, opartej na pomysłach angielskich, ale całkowicie spolszczonych, dostosowanych do potrzeb dziejowych i charakteru narodu polskiego — nie można uważać ani jednego jakiegoś człowieka, ani jakiejś jednej grupy, ani tembardziej żadnej organizacji politycznej, mimo współczesnych zabiegów dawnego „Zarzewia“ do zagarnięcia dla siebie początków skautingu polskiego, początków zawsze bardzo ważnych dla nadania całemu ruchowi kierunku. Skauting polski, późniejsze Harcerstwo, powstał zgodnym wysiłkiem ludzi, reprezentujących nie grupy odrodzeniowe, nie kierunki polityczne, nie konwetykle tajne, nie organizacje wojskowe, ale ideę odrodzenia Polski przez skauting-harcerstwo. Ci ludzie, niezależnie od swoich poglądów politycznych, wielkim osobistym wysiłkiem i właśnie przez oderwanie się od swoich grup, jeśli do jakich należeli, stworzyli Harcerstwo, męskie i żeńskie. Niektórzy z tych ludzi byli wychowani w organizacjach tajnych i jawnych, jak Eleusis, Sokół, Związek Młodzieży polskiej z Kołem Braterskiem, Zarzewie, ale dopiero w skautingu angielskim gen. Baden Powella, przystosowanym do polskich potrzeb, znaleźli syntezę środków i metod, wiodących do odrodzenia narodu i odbudowania państwa polskiego. Szczególną wartością tej metody była jej jawność, a wielce szczęśliwą okolicznością było wzięcie na siebie odpowiedzialności za całość pracy skautowej przed szkolnemi władzami zaborczemi i przez to umożliwienie jej wogóle — przez Związek Polskich Towarzystw Gimnast. „Sokół“, w osobie jego Naczelnika, ś.p. dra K. Wyrzykowskiego. II Kijowska Żeńska Drużyna Sztabowa Naczelnictwa Harcerskiego w 1917 roku była prowadzona przez N. Radziejowską i W. Pigłowską, w czerwcu 1918 roku przez Bronisławę Wąsowiczównę, a w 1920 roku drużynę prowadziła Stanisława Nowicka z przyboczną Zofią Rzeczycką. [...]
Polecamy również z tej kategorii: 
Nasi klienci, którzy kupili tę książkę, zamówili również:
 Wstecz |
||
