Wierszyki zróżnicowane na opozycje głosek: dentalizowanych dźwięcznych – bezdźwięcznych w–f – ch, k–g – t–d, r – l (wersja papierowa)

Na książkę składa się 100 wierszyków, które stanowią czwartą część cyklu pomagającego dzieciom utrwalić nowo poznane głoski i zróżnicować je z tymi, którymi początkowo je zastępowały.

Każdy przypomina sobie, jak znajome dzieci po nauczeniu się głoski [r] zastępowały nią głoskę [l], mówiąc na przykład „rarka”. Podobnie niektóre dzieci po utrwaleniu głoski [sz] wypowiadają np. słowo „szok” zamiast „sok”. Aby dziecko opanowało wymowę prawidłową, potrzebuje ćwiczeń właśnie w różnicowaniu głosek. Znakomita większość wierszyków zawartych w książeczce pozwala skupić się wyłącznie na 2 ćwiczonych – opozycyjnych głoskach, aby nauka nie sprawiała dziecku nadmiernych trudności.

Tak zwane łamańce językowe zamieszczone w niektórych książkach logopedycznych nadają się bardziej na rozrywkę dla dorosłych niż naukę dla dzieci. Stąd materiał słowny został opracowany jak najbardziej przystępnie dla dzieci. Analogicznie jak w poprzednich tomach, znajdziemy tu i bajki, i nawiązanie do znanych wierszy czy serialu, i grę słów, i sytuacje bliskie światu dziecka. Mam nadzieję, że zbiorek będzie cenną pomocą dla dzieci, ich rodziców, nauczycieli i logopedów.

Serdecznie dziękuję dr Joannie Trzaskalik, prof. Bronisławowi Rocławskiemu i dr Katarzynie Węsierskiej za zainspirowanie mnie światem głosek. 

Uwagi logopedyczne:

W niektórych wierszach zostały zaznaczone pauzy dolne. Wskazują one, jak odczytywać głoskę poprzedzającą – dźwięcznie
lub bezdźwięcznie, np. „z_kaszy” czytamy „skaszy”, „z_synem” – „ssynem”, „też_na” – „teżna”.
Głoski ciszące przed samogłoską „i” zapisuję pogrubioną czcionką: „s”, „z”, „c”, „dz”, np. kisić, zimny, traci, budzi, ponieważ literę „i” traktuję jako oznaczenie kolejnej głoski w wyrazie zgodnie z zasadami edukacji językowej.

 

Polecamy również z tej kategorii:

Inne książki tego autora: