Książka przedstawia dzieje scen operowych i operetkowych w Polsce okresu międzywojennego. Po odzyskaniu Niepodległości w 1918 roku, sceny takie działały w Warszawie, Poznaniu i Lwowie, okresowo także w Katowicach, Wilnie i Toruniu. Inicjatywy sezonowych przedstawień muzycznych podejmowano również w Krakowie oraz w Bydgoszczy, Grudziądzu, Lublinie, Łodzi i Zakopanem. Stabilność cechowała półamatorski Teatr im. Moniuszki w Stanisławowie.
Na temat życia teatralnego w gatunku opery i operetki w Polsce lat 1918-1939 nie ukazała się dotychczas żadna publikacja. Temat ten pomijali zarówno teatrolodzy jak i muzykolodzy, chociaż ta właśnie dziedzina w odrodzonej Polsce przeżywała rozkwit. Operze przypisano wówczas doniosłe cele. Miała budować prestiż kultu ralny młodego państwa, i kształtować tożsamość rozdartego przez wiek między zaborców narodu. Swe siły i talent oddawali jej legendarni, a zapomniani już dyrygenci, śpiewacy, tancerze i artyści operetkowi, jak Emil Młynarski i Zygmunt Latoszewski, Matylda Polińska-Lewicka, Wanda Wermińska i Ignacy Dygas, Piotr Zajlich i Halina Szmolcówna, Lucyna Messal, Elna Gistedt i Józef Redo.
Książka zapełnia więc istotną lukę w historii polskiej kultury. Dzieje scen muzycznych zostały w niej zarysowane w powiązaniu z wydarzeniami politycznymi, warunkami ekonomicznymi i przemianami społeczno-kulturowymi, w tym z rozwojem filmu, radia i fonografii. Odrębny rozdział poświęcono problematyce inscenizacji, bowiem sceny Warszawy, Poznania, Lwowa i Wilna wytworzyły charakterystyczny styl przedstawień operowych, operetkowe zaś odznaczały się wielką barwnością wystawy. Wiele miejsca zajęło też opisanie nowych, skomponowanych wówczas i wystawionych dzieł scenicznych: 31 oper i opero-baletów, 10 baletów i 22 operetek. Stworzyli je tacy kompozytorzy, jak Karol Szymanowski, Ludomir Różycki, Tadeusz Joteyko, Mieczysław Sołtys, Feliks Nowowiejski, Bolesław Wallek-Walewski, Jerzy Lawina-Świętochowski, i tacy autorzy jak Marian Hemar, Julian Tuwim, Emil Zegadłowicz, i inni.
Wydawca zadbał o bogaty zestaw ilustracji; w książce zamieszczono blisko 100 archiwalnych fotografii, reprodukcji afiszów i projektów scenograficznych oraz różnych teatraliów, w większości po wojnie nie publikowanych. Książka o charakterze faktograficznym napisana jest przystępnie i przeznaczona dla wszystkich zainteresowanych ojczystą historią, operą i teatrem.
Polecamy i nas polecają:
Polecamy również z tej kategorii:
Sylwia Burnicka-Kalischewska
48.00
Nasi klienci, którzy kupili tę książkę, zamówili również:
Kamila Zdanowicz-Kucharczyk
22.00
Katarzyna Zachwatowicz-Jasieńska
38.00
Bogusława Beata Kaczmarek
48.00