System zastępowy dla dziewcząt (wersja papierowa)

Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.

Reprint wydania z 1944 r.:  System zastępowy dla dziewcząt 

PRZEDMOWA SKAUTA NACZELNEGO

Najważniejszą komórką pracy w Harcerstwie jest zastęp.

Zastęp składa się z sześciu do ośmiu dziewcząt, z których jedna jest zastępową.

W dobrym zastępie każda harcerka czuje się naprawdę cząstką swego zastępu i stara się, aby jej zastęp miał dobrą opinię i dobre miejsce w konkursach międzyzastępowych. W ten sposób wyrabia w sobie poczucie przynależności do grupy, umiejętność współżycia i karność.

Współzawodnictwo między zastępami podnosi sprawność i dyscyplinę w zastępach, dzięki czemu praca drużynowej jest znacznie ułatwiona.

Na czele zastępu stoi zastępowa, która jest odpowiedzialną za rozwój i wyrobienie harcerskie swego zastępu. Ponadto współpracuje ona z resztą dziewcząt w kształtowaniu i rozwijaniu ich dodatnich cech charakteru.

Aby należycie to zadanie spełnić, zastępowa musi rzeczywiście przewodzić, a nie tylko nosić nazwę zastępowej. Z tego też powodu musi być harcerką bardziej wyrobio­ną, niż dziewczęta w zastępie i mieć więcej doświadczenia i inicjatywy.

Z czasem dowodzenie zastępem stanie się jej przyzwyczajeniem. A w międzyczasie zastępowa uczy się słuchać, być opanowaną, wyrabia w sobie zdolności kierownicze i poczucie odpowiedzialności i w ten sposób nieświadomie przygotowuje się do zajęcia bardziej odpowiedzialnego stanowiska w przyszłości.
Ale przede wszystkim zastęp jest szkołą charakterów. To jest głównym celem harcerstwa.
Dlatego system zastępowy jest podstawową formą pracy harcerskiej i jedyną, która pozwala na właściwe stosowanie metody harcerskiej, wyrabia w dziewczętach karność i poczucie odpowiedzialności.

BADEN-POWELL OF GILWELL
Skaut Naczelny

Polecamy również z tej kategorii: