Edmund Krüger – urodzony w listopadzie 1881 roku w Warszawie. Zmarł 11 lipca 1935 roku w Warszawie. Pisał pod pseudonimami Edward Jezierski i Janusz Kruk.
Pracował jako pomocnik drukarski. W wieku 17 lat debiutował w „Bluszczu” nowelami i opowiadaniami. W latach 1904–1905 współpracował z „Kurierem Porannym” i „Przyjacielem Dzieci”, w późniejszym czasie pracował jako urzędnik. W okresie 1922–1935 pracował w Wydziale Prasowym Komisariatu Rządu dla m. st. Warszawy.
Jest autorem kilkudziesięciu powieści historycznych (m.in. Przygody młodego ułana, 1911; Przez krwawe boje, 1911; W wąwozach Somosierry, 1912; Odnowiciel, 1915) oraz powieści współczesnych o tematyce wojennej (W odmęcie wojny, 1915; Dla ciebie Polsko, 1922).
W dwudziestoleciu międzywojennym należał do najpoczytniejszych autorów książek dla młodzieży, zwłaszcza o tematyce fantastycznonaukowej: Władca przestworzy (1912), Zwycięzcy bieguna (1912), Ludzie elektryczni (1912), Cuda wyspy tajemniczej (1913), Wyspa elektryczna (1923).
Edmund Krüger jest także autorem kilku antyutopii przyszłościowych, w których polemizuje z ówczesnymi programami społeczno--politycznymi, przedstawiając udramatyzowaną wizję rewolucji proletariackiej (A gdy komunizm zapanuje. Powieść przyszłości, 1927; Palę Moskwę, 1930; Wyspa Lenina, 1931).
W dwóch innych książkach: Andrzej Żarycz. Powieść – niestety fantazja (1930) oraz Precz z kryzysem! Powieść. Niestety – utopia (1934) Krüger podważa istotę gospodarczych, politycznych i ekonomicznych posunięć sanacji, proponując reformę ustroju II Rzeczpospolitej, opartą na przesłankach systemu spółdzielczego.
W jego opracowaniu ukazały się dwie publikacje Roberta Beden-Powella: Wywiadowcy (skauci). Sceny z życia młodzieży angielskiej. Według dzieła twórcy organizacji wywiadowców (Boy Scouts) generała Baden-Powella (Warszawa 1913, wyd. 2, Palestyna 1944) i Z życia obozowego skautów podług Baden Powell'a (Warszawa 1913).
Edmund Krüger, http://encyklopediafantastyki.pl/index.php?title
=Edward_Kr%C3%BCger, 2013, data pobrania: 5.05.2014.