Edukacyjne prowokacje (wersja papierowa)

             Książka jest adresowana zarówno do studentów, jak i osób prowadzących zajęcia.  Zawiera metodyczne wskazówki prowadzenia zajęć dla studentów z powyższych i pokrewnych kierunków. Prezentuje też sposób organizowania wydarzeń dziejących się w ramach działalności uniwersytetu, a które można zastosować we własnej przyszłej praktyce zawodowej, jak i w konstruowaniu refleksji nad własnym rozumieniem roli doradcy. Co więcej, stanowi przykład połączenia refleksji teoretycznej z opisem działania w praktyce, co może być interesujące z punktu widzenia edukacji akademickiej i może być ciekawym poznawczo przykładem na „spotkanie się” teorii i praktyki.

Książka „Edukacyjne prowokacje. Wykorzystanie etnografii performatywnej w procesie kształcenia doradców” ukazuje trzy projekty/prowokacje, których celem było sceniczne aranżowanie (na zielonogórskim rynku) sytuacji poradniczych znanych z etnograficznych doświadczeń, badań, notatek. Wykorzystano doświadczenia (niewielkie jeszcze) etnografii performatywnej, która umożliwia przywołanie przeszłych doświadczeń (w tym wypadku – poradniczych), po to by je zainscenizować, doświadczyć na nowo oraz poddać refleksji. Zastosowanie tej właśnie strategii pozwoliło „ofiarować” pracownikom naukowym, doradcom i studentom poradnictwa (przyszłym doradcom) okazję do niecodziennego, akademickiego doświadczenia tego co jest realnie doświadczaną poradniczą praktyką. To właśnie prowokowanie poradniczej refleksji, rozumienia poradniczych światów doradców i radzących się, zmiana w stereotypowym i potocznym myśleniu o pomocowych działaniach było podstawowym celem edukacyjnych prowokacji. Prowokacje osadzono nie tylko w sytuacjach poradniczych znanych nam z życia codziennego, w sytuacjach doświadczanych, podzielanych, będących naszym stałym „wyposażeniem”, ale osadzono je w przestrzeniach, w których te poradnicze sytuacje są doświadczane, w których są one inicjowane, w których trwają, bywają finalizowane lub zrywane. Usytuowanie wszystkich trzech projektów w przestrzeni miasta miało między innymi na celu „wyprowadzenie” edukacji akademickiej poza mury uczelni, jako szczególne uzupełnienie klasycznych zajęć prowadzonych w salach ćwiczeniowych, dając w ten sposób wszystkim uczestnikom istotne poradnicze doświadczenie.          

 

 

 

Edukacyjne prowokacje to nie tylko zapis doświadczeń autorek w pracy doradczej i działalności edukacyjnej, ale także źródło refleksji nad przyjętymi rozwiązaniami, koncepcjami i pojęciami z zakresu profesjonalizmu. Podjęcie praktyki badawczej pozwoliło inaczej spojrzeć na obszary poradnictwa i edukacji, zaś czytelnikom - poszerzyć swoje kompetencje oraz przekonać się, że doradca powinien być również refleksyjnym badaczem nowych idei i koncepcji. Efektem tego może być redefinicja siebie jako doradcy czy nauczyciela, a także zmiana sposobu dotychczasowego postrzegania rzeczywistości i otwarcie się na nietypowe metody i formy, stosowane w procesie kształcenia...(fragment recenzji)

 

Polecamy również z tej kategorii: