|
Książka napisana na podstawie rozprawy doktorskiej Wizje uniwersytetu w polskiej debacie publicznej 2007–2009. Praca została uznana za najlepszą rozprawę w I konkursie Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego na wyróżniające się rozprawy doktorskie z zakresu pedagogiki i nauk z nią współpracujących.
Monografia stoi na bardzo wysokim poziomie naukowym i w odkrywczy sposób analizuje procesy społeczne (debaty o przyszłości uniwersytetu w Polsce związane z reformowaniem szkolnictwa wyższego), które dotąd naukowemu badaniu w tak rozbudowanej formie poddawane nie były. Jej wyniki mają duży wpływ na kilka dyscyplin i subdyscyplin naukowych, przede wszystkim ekonomię polityczną reform, [...] socjologię szkolnictwa wyższego, politykę publiczną, [...] oraz na badania naukowe szkolnictwa wyższego w ramach badań organizacji i instytucji. [...]
Autor dokonuje rzeczy niemal niemożliwej, ponieważ z pomocą skomplikowanego instrumentarium pojęciowego udaje mu się wyjść poza przyjęte w Polsce, dychotomizujące ujęcie toczących się politycznych i akademickich dyskusji dotyczących przyszłości uniwersytetów. Z powodzeniem przyjmuje postawę [...] zdystansowanego naukowca, który ze swoimi pojęciami, danymi, analizami i interpretacjami nie opowiada się po żadnej ze stron konfliktu. [...]
o świetna wizytówka młodej polskiej nauki i doskonałe połączenie szerokiego aparatu teoretycznego z dużym, świetnie zanalizowanym materiałem empirycznym.
Z recenzji prof. dr. hab. Marka Kwieka
 Książka składa się z ośmiu rozdziałów (a w ich obrębie wyodrębniłem podrozdziały i nienumerowane sekcje). Celem rozdziału pierwszego jest zarysowanie historycznych uwarunkowań funkcjonowania uniwersytetu. Pozwala on na zrozumienie strukturalnych napięć towarzyszących akademii od początku jej istnienia i po dziś dzień generujących konflikty pomiędzy nią i jej społecznym otoczeniem.
Rozdział drugi dotyczy akademickiej współczesności widzianej przez pryzmat teorii kształtujących publiczne rozumienie tego, czym jest uniwersytet. Zawiera odniesienia do większości dyskursów, które determinowały sposób myślenia aktorów debaty.
Rozdział trzeci przedstawia teoretyczne ramy stworzone na potrzeby badania. Charakteryzuje działania organizacji w jej codziennym trwaniu, a także organizacyjne kryzysy oraz sposoby, w jakie są one rozwiązywane przez procesy debaty publicznej.
Rozdział czwarty opisuje metodologię badań, zbudowaną na podstawie przyjmowanej ramy teoretycznej, procedury zastosowane przy zbieraniu materiałów empirycznych oraz metody ich analizy.
Rozdział piąty dotyczy historii polskiego uniwersytetu, szczególnie okresu jego przemian po 1989 roku, i zawiera sprawozdanie z przebiegu samej debaty powstałe w wyniku analizy materiałów empirycznych.
Rozdziały szósty i siódmy poświęcone są prezentacji wyników badań, podzielonych na dwie kategorie skonstruowane w oparciu o ramę teoretyczną przedstawioną w rozdziale trzecim – narracje winy i imaginaria przyszłości szkolnictwa wyższego.
Ostatni, ósmy rozdział zawiera pogłębioną analizę materiału empirycznego i próbę zarysowania odpowiedzi na pytania, które zadawałem sobie, pisząc tę książkę.
|
Wstecz
