Zagrożone człowieczeństwo. Tom IV (PDF)

Książka dostępna w wersji elektronicznej e-book

Książka ta stanowi kontynuację dyskursu dotyczącego zagrożonego człowieczeństwa. Tom trzeci z serii „Zagrożone Człowieczeństwo”, zatytułowany Od źródeł zagrożeń i patologii do profilaktyki i wsparcia, pod redakcją Andrzeja Olubińskiego i Moniki Suskiej-Kuźmickiej, odnosi się do nowych obszarów zagrożeń w globalizującym się świecie oraz do koncepcji, metod i form wspierania człowieka w obliczu wielorakich niebezpieczeństw.

Niniejszy tom poświęcony został analizie sił społecznych tkwiących w różnych środowiskach wychowawczych jednostki. Szczególnemu oglądowi poddano problematykę wsparcia środowiska rodzinnego w sytuacjach problemowych. Wiele miejsca zajmują również rozważania na temat wsparcia osób starszych, które wskutek przemian społeczno-obyczajowych coraz częściej korzystają z instytucjonalnych form opieki. Pokaźna część dyskursu podjętego w książce to rozmaite egzemplifikacje aktywnych postaw jednostek, grup i instytucji będących swoistymi katalizatorami zmian w środowisku życia człowieka. Wielość przykładów ludzkiej aktywności na rzecz zagrożonego człowieka i człowieczeństwa ukazuje, że ludzie w swej naturze niezmiennie, niezależnie od otaczającej ich rzeczywistości społecznej dążą do osiągnięcia równowagi poprzez aktywną działalność ukierunkowaną na wsparcie jednostek w sytuacji zagrożenia.

Autorzy tekstów zamieszczonych w tym tomie konsekwentnie opierają się na tezie, że publikacja nie ma na celu kompleksowego określenia genezy, struktury czy typologizacji zagrożeń współczesnego człowieka, gdyż zjawisko to jest bardzo szerokim, interdyscyplinarnym zagadnieniem i problemem. Podobnie jak w drugim tomie hasło „zagrożone człowieczeństwo” ma wywołać dyskurs prowadzony z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych, a w szczególności z perspektywy pedagogiki społecznej.

Katarzyna Białobrzeska
Cezary Kurkowski
 

 

Z dużym zainteresowaniem zapoznałem się z zawartością kolejnego tomu „Zagrożonego Człowieczeństwa”, tym razem zorientowanego w kierunku poszukiwania sił społecznych w środowisku życia człowieka. Na wstępie należy pogratulować redaktorom tomu nie tylko wytrwałości w kontynuacji przygotowywania do druku wielu różnorodnych tekstów autorów z kilkunastu ośrodków naukowych naszego kraju, ale głównie faktu wyraźnej ewolucji koncepcji idei opracowania, zmierzającej bardziej w stronę działań profilaktycznych, terapeutycznych czy pomocowych, w istocie zaś stricte społeczno-pedagogicznych. Jakkolwiek bowiem edukacyjne działania o charakterze praktycznym muszą się opierać na rzetelnej diagnozie, to jednak sam opis funkcjonowania społecznej rzeczywistości, w kontekście istoty pedagogiki jako nauki praktycznej, jest tylko jednym z warunków nastawienia na wartościowe jej zmiany. […]

Redaktorzy dedykują monografię Stanisławowi Kawuli, niedawno zmarłemu profesorowi Wydziału Nauk Społecznych UWM, wybitnemu pedagogowi społecznemu oraz nauczycielowi akademickiemu – jak piszą: swojemu mistrzowi, od którego wiele pokoleń współczesnych pedagogów czerpało oraz nadal czerpie zarówno swoje człowieczeństwo, jak i merytoryczne inspiracje dla naukowego rozwoju.

Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Olubińskiego

 

 

Polecamy również z tej kategorii: